رفتار با کودک

این متن به در خواست شما کاربران عزیز نوشته شده است، امیدواریم که مفید واقع شود.
یکی از مسائلی که در زمینه ی رفتار با کودک وجود دارد، حرف شنوی کودکان است.

امروزه بیشتر پدر و مادر ها از این مسأله شکایت می کنند که بچه ها به حرفهایشان گوش نمی دهند و آنها گاهی 4،5 مرتبه و یا حتی بیشتر خواسته هایشان را از بچه ها با فریاد تکرار  می کنند ولی بازهم کودکان توجه نمی کنند.

اگر شما هم دچار این مسأله هستید، بدانید که به خاطر ضعف شنوایی کودکتان نیست بلکه این نشانه بی توجهی کودک به حرفهای شماست و آنها تا هنگامی که صدایتان به حدی بلند شود که احساس کنند خیلی جدی هستید به این کار ادامه خواهند داد.

در این نوشته سعی می کنیم با ارائه چند راهکار عملی به والدین کمک کنیم تا بچه ها حرف شنوی بیشتری از پدر و مادر ها داشته باشند.

1- زمانی که قصد دارید کودک را به انجام کاری تشویق کنید، با او تماس چشمی برقرار کنید و روبه روی او بنشینید. این روش مهم ترین عامل برای گوش دادن کودک به گفته های شما و افزایش تمرکز کودک شما می باشد.
این روش را می توانید از طریق بازی به کودک آموزش دهید: چند متر دورتر از همدیگر بنشینید و به چشم های همدیگر نگاه کنید، و به کودک بگویید هرکس زودتر به اطراف نگاه کند بازنده است.

تشویق کودکتان به خوب گوش کردن و توجه کردن از طریق چنین بازی هایی از بروز مشکلات عدم توجه در مدرسه پیشگیری می کند و کودکی که در سنین پیش از دبستان خوب گوش دادن و توجه کردن را یاد می گیرد بعد ها در مدرسه نیز در درس هایش از توجه و تمرکز کافی برخوردار خواهد بود.

2- شما نیز شنونده ی خوبی برای کودکتان باشید.
کودک شما آنچه که دوست دارید نمی شود بلکه آنچه شما هستید می شود. با تأمل در این جمله می فهمیم که گاهی پدر و مادر ها رفتار غلط را به کودک یاد می دهند و خودشان به گفته های کودک گوش نمی دهند و سرشان به کار خودشان گرم است ولی از کودک انتظار دارند به آنها با دقت گوش کند و حرفشان را اطاعت کند.

3- با جملات ساده، کوتاه و مثبت خواسته هایتان را بیان کنید.
دستورات و توضیحات اضافی ممکن است موجب فراموش شدن و گم شدن مطلب اساسی در بین حرفهای شما بشود. به جای سخنرانی طولانی مدت و پند و اندرزهای زیاد بهتر است با یک جمله روشن خواسته ی خود را از کودک بخواهید.

به طور مثال بگویید: یا لباس هایت را داخل کمدت می گذاری یا اجازه نداری 1 روز با دوچرخه ات بازی کنی.

در رابطه با مثبت بودن خواسته ها می توان به این مسأله اشاره کرد که والدین اکثرأ کودکان را از انجام کارها منع می کنند: نکن، نرو، نشین، ندو. به طور مثال کودکی که در منزل توپ بازی می کند می توان به جای گفتن بازی نکن به او بگوییم در حیاط بازی کن.

4- آرام ولی محکم و قاطع صحبت کنید.
اگر معمولأ هنگامی که کاری از کودکتان می خواهید صدایتان را بلند می کنید، کودک می آموزد تا هنگامی که صدایتان را به حداکثر نرسانده اید، به شما بی توجهی کند. اگر حس کردید که صدایتان هر لحظه بلند تر می شود، صبر کنید، نفس عمیقی بکشید و سپس به چشمهای کودک نگاه کنید و با صدای شمرده به او بگویید: سارا من ازت می خواهم که اسباب بازی هایت را همین حالا جمع کنی و توی کمدت بگذاری.

5- از جملات پرسشی استفاده نکنید.
وقتی به کودکتان می گویید: چطوره اسباب بازی هایت را جمع کنی؟ اگر پاسخ دهد حالا نه! تعجب نکنید. اگر در مورد خواسته ای که از کودکتان دارید سوالی در ذهن ندارید از جملات قاطع استفاده کنید و به او بگویید که دقیقا باید چه کاری را چه موقع، چگونه و کجا انجام دهد.

تربیت کودک نیاز به صبر و حوصله ی فراوان شما والدین گرامی دارد. امیدواریم در این امر مهم همراه خوبی براتون باشیم.
منتظر نظرات شما درباره تربیت کودک هستیم.

منبع: دنیای روانشناسی