معرفی انیمیشن زوتوپیا
این بار قصد دارم به معرفی انیمیشن زوتوپیا بپردازم. این انیمیشن یکی از شاهکارهای شرکت دیزنی است که با استقبال مردم در سرتاسر جهان رو به رو شده است.
زوتوپیا پایتخت دنیایی است که حیوانات در آن به موجودات تکاملیافته و متمدنی تبدیل شدهاند. پستانداران و درندگان سالهای بسیاری است که با هم صلح کردهاند.
در ظاهر همانطور که از نام شهر هم مشخص است، انگار با یک دنیای آرمانی و ایدهآل طرفیم، اما حقیقت این است که واقعیت کثیفتر و پیچیدهتر از این حرفهاست.
شخصیت اصلی فیلم خرگوشی به اسم جودی هابز (جنیفر گودوین) است که میخواهد افسر پلیس شود، اما مشکل این است که پلیسشدن، شغل حیواناتِ بزرگ و تنومند است و یک خرگوش زیاد در آن دوام نمیآورد.
نمایش آرمانینبودنِ زوتوپیا از همینجا شروع میشود؛ اینکه فرصتی به یک خرگوش داده نمیشود و حتی وقتی او با هزار بدبختی به ادارهی پلیس میپیوندد، کماکان جدی گرفته نمیشود و حتی والدینش هم باور دارند که او باید به همان کار در مزرعه کشت هویجشان ادامه دهد و رویاپردازی را فراموش کند تا اینکه….
انیمیشن زوتوپیا به خوبی به ما یاد می دهد که فارغ از دیدگاه های سنتی مان عمل کنیم و برای رسیدن به آن ها دست از تلاش برنداریم حتی اگر بارها شکست بخوریم.
«زوتوپیا» بیشتر از اینکه دربارهی تبعیض نژادی باشد، دربارهی قضاوت یک فرد از روی ویژگیهایی که به یک نژاد نسبت داده شده و نادیده گرفتن تکاملی است که پشت سر گذاشتهایم.
در طول فیلم شخصیت ها براساس «طبیعت»شان همدیگر را قضاوت میکنند.
مثلا جودی به خاطر خرگوشبودن، فقط حق بامزهبودن دارد. نیک چون روباه است، حتما مکار است. درندگان چون در عمق وجودشان قاتل هستند، پس در هر صورت به عنوان موجوداتی افسارگسیخته شناخته میشوند. یا چون جودی یک دختر است، نمیتواند پلیس شود.
« زوتوپیا » احتمالا یکی از انیمیشن های مهم در فصل اسکار 2017 خواهد بود.
انیمیشنی که علاوه بر تاکید همیشگی بر ارزش دوستی و خانواده، مفاهیم تازه ای از جمله مبارزه با نژاد پرستی و پذیرش تفاوت ها و همچنین وظیفه حکومت در قبال مبارزه با تبعیض نژادی را به خوبی مطرح کرده است.
« زوتوپیا » از این جهت می تواند انیمیشن ارزشمندی باشد که نسل کودکان را به پذیرش تفاوت های نژادی دعوت می کند و به آنها می گوید که مهم نیست از چه نژادی باشید و چه رنگی داشته باشید، همه شما از حق مساوی برخوردار هستید و باید جامعه ای شاد تشکیل دهید.
دعوتتان میکنم حتما این فیلم را همراه به خانواده ببینید و بعد از فیلم، با کودکانتان بحث و گفت و گو کنید.
منبع: دنیای روانشناسی
دیدگاهتان را بنویسید