همیشه هم تقصیر کودکان نیست
یکی از نیازهای مهم هر انسان نیاز به امنیت است. وقتی به هرم نیازهای مزلو نگاه کنیم میبینیم که بعد از نیازهای جسمی مثل خوراک و پوشاک و…، ما نیاز به امنیت داریم.
امنیت به چه معناست؟
یک نمونه از امنیت، احساس امنیت داشتن در رفتار و روابط است. ما نیاز داریم که بتوانیم واکنش افراد مختلف را در برخوردها پیش بینی کنیم که باعث احساس امنیت در ما می شود. تصور کنید شما به همسرتان حرفی میزنید، شوخی می کنید و همسرتان به شوخی شما می خندد و عکس العمل مثبتی دارد. بار دیگر باز همان شوخی و حرف را بهش می زنید، با تصور اینکه خوشحال میشود ولی این بار همسرتان عکس العمل شدیدی نشان می دهد و خیلی ناراحت می شود!
شما تعجب می کنید! این همان شوخی قبلی است که همسرتان به آن خندیده است ولی الان عکس العمل متفاوتی نشان داده است!
پس دچار عدم امنیت در رابطه می شوید.
به این معنی که نمی توانید عکس العمل همسرتان را در این موقعیت پیش بینی کنید و گیج و مضطرب می شوید و در ارتباط با آن دچار عدم امنیت هستید و نمیدانید در موقعیت های متفاوت چگونه باهاش رفتار کنید!
همین مثال را به روابطتان با کودک ببرید.
فرض کنید در مهمانی با پسر کوچولوی 5 ساله تون درحال بازی کردن هستید که فرزندتون در حین بازی شما رو میزند و شما بهش می خندید و اینو شوخی فرض می کنید. روز دیگر بازهم مهمانی دعوتید. در جمع فامیل نشستید که پسرتون با خوشحالی از سر و روی شما بالا میرود و دوباره شما را میزند.
ولی این بار شما آنچنان داد وبیدادی راه می اندازید که کودکتان در حالی که غرورش در جمع خرد شده است فقط مات و متعجب نگاهتان می کند و از شما به شدت دلخور می شود.
فکر می کنید علت گیج شدن کودکتان چیست؟
اینکه شما دو تا برخورد متفاوت درباره یک موضوع و در یک موقعیت با وی داشتید، بدون اینکه هیچ توضیحی به او بدید!
شاید در رابطه با همسرتان بتوانید از او سوال کنید و دلیل رفتارمتفاوتش را بپرسید ولی کودکان نمیتواند این مسأله را به خوبی بشکافند و تجزیه وتحلیل کنند و به شما بگوید که چرا یک رفتار دو برخورد متفاوت در پی داشته است. اگر زدن بابا بده پس چرا در مهمانی قبلی خندید و کارمو تأیید کرد؟! اگه خوبه پس چرا امروزاینطوری سرم داد کشید؟
و این سبب گیج شدن کودک می شود از اینکه چطور با شما رفتار کند که مورد تاییدتان باشد و باعث عدم امنیت در کودکتان می شود و در نهایت اینکه سطح اضطراب کودک بالا می رود و ترجیح می دهد از چنین پدر یا مادری دوری کند و رابطه دوستانه ای برقرار نکند، شاید مثل خود ما بزرگترها.
وقتی رفتار دوستمون برای ما قابل پیش بینی نباشد و ما ندانیم در این موقعیت چطور رفتار خواهد کرد پس دچار اضطراب می شویم و ترجیح می دهیم با چنین فردی ارتباط نداشته باشیم.
همیشه هم تقصیر کودکان نیست! گاهی ما بلد نیستیم چطور باهاشون رفتار کنیم!
برای همه ی پدر و مادرهای عزیز آرزوی موفقیت در امر تربیت کودکانشان را داریم.
منتظر نظرات شما عزیزان هستیم.
منبع: دنیای روانشناسی
مطالب زیر را حتما مطالعه کنید
معرفی انیمیشن زندگی یک حشره a bug’s life
بازی برای کودکان یک ساله
بازی کودک با تبلت و تاثیر بر گفتار
سندرم سیندرلا
داستان روانشناسی پسرک و 10 دلار
بازی بولینگ بساز
18 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
سلام . من واقعا از پست های شما لذت میبرم .همیشه منتظرم اطلاعات جدیدی بگیرم . اغلب پستهای شما رو تو شبکه های اجتماعی به اشتراک میزارم. ممنون
سلام
ما هم خوشحالیم که کاربران پر انرژی مثل شما داریم
شاد باشید
سلام روزتون بخیر
من دختری دارم 5ساله که سال بعد پیش دبستانی می ره
قصد دارم فرزند دوم رو باردار بشم و نظر دخترم رو پرسید
متاسفانه مخالفت میکنه و از اون زمان رفتار و گفتار مثل بچه هایی شده که تازه زبون باز کردن هرچی تشویقش میکنم که خوب صحبت کنه بد تر میکنه و از دیگران خواسته هیچ کس اون بچه رو دوست نداشته باشه به نظرت شما چیکار کنم که با اومدن یه بچه دیگه لطمه روحی نبینه پیشاپیش از راهنمایی شما سپاسگزارم
سلام
شما میتوانید برای داشتن اطلاعات بیشتر برای حل این مساله به صفحه ی ورورد فرزند دوم مراجعه کنید
براتون آرزوی موفقیت دارم.
سلام
ممنون که دانشتون رو به رایگان به اشتراک گذاشتید.
مطالبتون بسیار مفید و قابل توجه است.
موفق باشید
با سلام
پسر من 3.5 سال هستش بسیار پر انرژی و بازی گوشه ، مشکل اصلی من و مادرش عدم حرف شنوی از ماست این مشکل تا اونجایی پیش رفته که ما برای کنترل رفتارش مجبور شدیم مثلا با دادن یک سری امتیازات یا گرفتن یک سری دیگر از امتیازات کنترل رفتارش رو بدست بگیریم که تا حدودی میشه گفت موفق هم نبودیم . این مشکلات در زمان رفتن به میهمانی یا زما ن اومدن میهمان بشتر میشه وبا جدا شدن از محیط میهمانی از ما سوال میکنه پسر خوبی بودم یا نه که البته ما شرایط واقعی رو بهش میگیم …. ولی با توجه به صحبتهای فراوان من و مادرش کماکان شرایط قبل پا بر جاست . با تشکر از شما لطفا راهنمایی فرمایید .
با سلام خدمت شما پدر گرامی
شما میتونید مطلب حرف شنوی کودکان را بخوانید. امیدوارم خوندن این مطلب کمکتون کنه.
در ضمن گفتن این مطلب هم ضروری است که هیچ وقت شخصیت کودکتان را تشویق یا تنبیه نکنید مثلا نگویید پسر خوب یا بدی بودی. ما باید وجود بچه ها را فارغ از هرگونه رفتاری دوست داشته باشیم پس به طور مثال به کودکتون بگویید تو پسر خوبی هستی ولی اینکه سر پسرخاله ات تو مهمونی داد کشیدی کار خوبی نکردی. و همچنین رفتارهای خوبش رو هم به او بگویید.
با آرزوی موفقیت برای شما والد گرامی
با سلام و خسته نباشید خدمت شما
ممنونم از مطلب مفید و کاربردی که گذاشتید.من یک پسر کوچولوی دو و نیم سال دارم و تمام آرزوی من تربیت صحیح و درست پسرم هست.و چون اولین تجربه مادر بودنم هست خیلی به اینگونه تحلیل ها نیازمندم.ممنون و خسته نباشید
سلام
ما هم براتون آرزوی موفقیت در امر تربیت کودک عزیزتون رو داریم
شاد و سربلند باشید