ورود فرزند دوم

این مطلب به درخواست کاربران عزیز دنیای روانشناسی نوشته شده است.

ابتدای امر به این مسأله توجه کنید که فرزند اولتان ممکن است واکنش مناسبی نسبت به این تصمیم جدید شما نداشته باشد، همانطور که یکی از مادران عزیز در نظرات نوشته اند “وقتی تصمیم باردار شدن را به کودک 5 ساله ام گفتیم رفتار و گفتار کودکم مثل بچه ها شده است و هرچقدر او را تشویق می کنیم که خوب صحبت کند، بی فایده است”.

این یکی از واکنش های طبیعی کودک شماست. که از این طریق می خواهد به شما بفهماند که من هنوز کودکم و نیاز به مراقبت دارم و آمدن نوزاد جدید رو تهدیدی در برابر کم شدن محبت و توجه شما می بیند و به روش خودش می خواهد از آمدن نوزاد جدید جلوگیری کند.
کودک می خواهد با کودکانه حرف زدن و رفتار کردن توجه والدینش را به خود جلب کند، تأکید روانشناسان این است که زمانی که کودک از رفتارهای نامناسب برای جلب توجه شما استفاده می کند، سعی کنید به او توجه نکنید تا این رفتار نامناسبش خاموش و ناپدید شود و در عین حال زمانی که رفتار مناسب از خود نشان داد بلافاصله و به موقع او را تشویق کنید تا توجه شما را به خاطر رفتار مناسبش دریافت کند نه رفتار نامناسب.
سعی می کنیم در این نوشته یک سری توصیه هایی برای خانواده های عزیز داشته باشیم تا کمترین آسیب به فرزند اول وارد شود و خانواده بتوانند با این مسأله به خوبی کنار بیایند.

1- زمان جداسازی اتاق خواب کودک

یکی از موارد مهم، جداسازی اطاق خواب کودکتان است. اگر کودک اول شما هنوز در اطاق خواب شما می خوابد، شما باید قبل از تولد نوزاد، کارهایی از قبیل جدا کردن اطاق خواب و تخت خواب را انجام داده باشید. نباید این دو مسأله با همدیگر اتفاق بیوفتد چون کودک اول نوزاد جدید را علت این تنها شدن می داند.
اگر فرزند شما کمتر از دو سال سن دارد و نوپاست، میتوانید خبر ورود عضو جدید را کمی مانده به تولدش به او بگویید. برای او توضیح بدهید که فرزند دیگری به خانواده ما اضافه می شود تا دوست و همبازی تو بشود.

2- زمان گفتن بارداری به فرزند

اگر سن فرزندتان بیشتر است میتوانید از همان ماه های اول بارداری او را در جریان بگذارید و درباره خانواده و اینکه هر خانواده شامل 4-5 عضو می شود مثل مادر، پدر، خواهر و برادر.
و همچنین میتوانید از مزایای داشتن خواهر و برادر برایش توضیح دهید مثل با هم بازی کردن، به پارک رفتن و …

توجه داشته باشید که حتما برایش این مسأله را توضیح بدهید که مدت زمانی طول می کشد تا نوزاد بتواند هم بازیش شود و درباره کوچک و ضعیف بودن نوزاد برایش حرف بزنید یا فیلم هایی از دوران نوزادی خودش یا دیگران به او نشان دهید.

3- استفاده نکردن از وسایل فرزندتان برای کودک جدید

از وسایل فرزند اولتان برای فرزند دوم استفاده نکنید زیرا بچه های حس مالکیت زیادی نسبت به وسایل و لباسهایشان دارند و دوست ندارند آنها را با کسی شریک شوند.
حتما زمانی که قصد دارید برای کودک جدید وسایل و لباس بخرید او را هم همراه خودتان ببرید و از سلیقه و همراهی او در امر خرید برای نوزاد جدید استفاده کنید.
سعی کنید به کودکتان مسئولیت بدهید و او را حامی و بزرگتر نوزاد بدانید. به طور مثال زمانی که نوزاد جدیدتان به دنیا آمد می توانید یک سری کارهای نوزاد را به تناسب سن کودک اولتان به او بسپارید مثل آوردن لباس های نوزاد و …

4-خرید کتاب های مناسب برای فرزندتان

خرید کتاب هایی که درباره برادر و خواهر است و خواندن این کتاب ها برای کودک اول می تواند کمک بزرگی به قبول این عضو جدید توسط کودک کند و پدر و مادر می تواند از طریق خواندن قصه برای کودک، علاوه بر بهبود ارتباط خود با کودک به مسائل و دغدغه های کودکشان در قالب قصه بپردازند.

5-نقش پدر در دوران بارداری

نقش پدر در این دوران اهمیت زیادی دارد مخصوصا به خاطر مشغله ای که در این دوران برای مادر پیش می آید،  حضور پر رنگ پدر و همکاری بیشتر برای وقت گذاشتن برای نوزاد اول، میتواند کمبود توجه به وجود آمده را جبران کند

6-گفتن زمان بیمارستان رفتن

وقتی زمان زایمان نزدیک شد حتما به او بگویید که چه زمانی به بیمارستان رفته و چه زمانی بازمی گردید و در نبودتان چه کسی از او مراقبت می کند و هنگام رفتن به بیمارستان با او خداحافظی کنید.
معمولا 2 تا 4 ماه طول می کشد تا فرزندتان تقریبا ورود این تازه وارد را بپذیرد. سعی کنید با درست رفتار کردن و وقت گذاشتن برای کودک اولتان این حساسیت را در وی کم کنید تا این دوران به خوبی سپری شود.
بچه ها مایلند در وقت شیر دادن یا عوض کردن لباس نوزاد اطراف باشند، به ویژه اگر جنس او مخالف باشد کنجکاوی بیشتری دارند. سعی کنید در این موارد سختگیری به خرج ندهید و این اجازه را به آنها بدهید و مطمئن باشید بعد از مدتی این کنجکاوی تمام می شود.
برای همه ی خانواده های عزیز روزهای شادی را آرزومندم.

منبع: دنیای روانشناسی