حسادت های کودکان و راهکارهای برخورد با آن
یک آمار جالب توجه جهانی می گوید که تمام کودکان درصدی از حسادت را نسبت به برادر، خواهر یا کودکان دیگر تجربه می کنند، در عین حال روانشناسان معتقدند والدین باید این احساس طبیعی کودک را بپذیرند و بدانند با آن چگونه برخورد کنند تا این حس حسادت در کودک همیشگی نشود و بتواند روابط اجتماعی بهتری در رابطه با سایر کودکان داشته باشد.
1- به احساس کودکتان توجه کنید.
وقتی کودک می بیند که احساسات او را نمی شناسید و برای حرف ها و احساسش ارزش قائل نیستید سعی می کند کاری کند که به او توجه کنید، به طور مثال وقتی کودکتان اسباب بازی مثل اسباب بازی دوستش را طلب می کند، به جای اینکه برچسب حسود به او بزنید می توانید به او بگویید: تو دوست داری اسباب بازی مثل دوستت داشته باشی؟ و سپس بگویید سارا جان درسته که مهسا عروسک قرمز رنگی داره ولی در عوض توام فلان اسباب بازی رو داری که مهسا نداره.
ولی اگر شروع به جار و جنجال و جیغ زدن کرد به او توجه نکنید و سعی کنید با بی توجهی به این گونه رفتارهایش پایان بدهید.
2- تفاوت های کودکانتان را برجسته کنید.
یکی از اشتباهاتی که پدر و مادرها در برخورد با بچه ها دارند این است که دائم می گویند ما همه ی شما را یک جور دوست داریم! و فرزندان هم می دانند که چنین چیزی امکان ندارد و انگار شما در حال گول زدن و ساکت کردن آن ها هستید.
به جای این حرف سعی کنید تفاوت های آن ها را برجسته کنید به طور مثال سعید تو پسر دست و دلبازی هستی و من این دست و دلبازی و بخشنده بودنت رو دوست دارم. سارا تو دختر مهربونی هستی و همیشه تو کارهای خونه به مامان کمک می کنی و من خیلی این ویژگی تو رو دوست دارم.
هم چنین برای برجسته کردن تفاوت ها می توانید از سایر علایق آنها استفاده کنید مثلا سارا تو با داداشت متفاوتی حتی در غذا خوردن مثلا تو ماکارونی دوست داری ولی داداشت سهیل از پیتزا بیشتر خوشش میاد پس شما با هم تفاوت دارید.
پس سعی کنید تفاوت های بچه ها را به آن ها بگویید.
و در بحث مربوطه حسادت می توانید از همین تفاوت ها استفاده کنید.
مثلا وقتی پسرتان به پسرخاله اش حسادت می کند و می گوید علی فوتبال بهتری دارد و من خیلی بد بازی می کنم می توانید بگویید: مهدی جان همونطوری که بهت گفتم همه ی آدم ها با هم متفاوتند پس توام با علی فرق داری در عوض تو شنای بهتری داری. و توانایی های خودش را به او گوشزد کنید.
نکته مهم: برای بزرگ کردن و تشویق فرزندتان دیگران را خرد نکنید. مثلا اینکه وقتی از کودک دیگری تعریف می کند شما بگویید: علی که پسر خوبی نیست، تو اصلا مثل اون نیستی. او پسر بدیه پس خودتو باهاش مقایسه نکن!
3-هدیه دادن را به او یاد دهید.
رایج ترین نوع حسادت در کودکان، حسادت به اسباب بازی،لباس و دارایی هایی است که دیگران دارند و او ندارد. می توانید به او پس انداز کردن را یاد دهید و اینکه می تواند با پول های روزانه یا عیدی های خودش چنین وسایلی را بخرد.
حتی می توانید با او به بازار بروید و یک لباس و اسباب بازی بخرید و او را به مناطق محروم شهر ببرید تا آن را به کودکی هدیه دهد و هم چنین ببیند که کودکانی هستند که در وضعیت رفاهی خوبی قرار ندارند.
نکته مهم: اکیدا به شما والدین گرامی توصیه می کنم که به کودکتان دائما نگویید من برات فلان اسباب بازی رو خریدم با این قیمت، من صبح تا شب کار می کنم تا تو در رفاه باشی، خیلی از بچه ها آرزو دارن جای تو باشند…
این حرف ها نه تنها باعث قدرشناسی کودکتان نمی شود بلکه یا باعث حس گناه در او می شود و یا اینکه اصلا کارهای شما و خدماتتان برایش به چشم نمی آید و معتقد است شما بیشتر از چیزی که برایش تهیه کرده اید سرش منت گذاشته اید پس زحمات شما ارزشی ندارد.
پس از همان روش غیرمستقیم بردن به مناطق محروم یا انجمن های خیریه استفاده کنید. حتی می توانید به او پیشنهاد دهید لباس های نویی که دارد و استفاده نکرده و یا کوچک شده را با هم به مراکز خیریه ببرید و بعد از این کار او را تشویق کنید که انسان بخشنده ای است و به دیگران کمک می کند.
3- برای همه ی کودکانتان هدیه یک شکل نگیرید
این هم یکی از مواردی است که نشان می دهد شما به تفاوت های بین آنها توجه دارید پس با توجه به نیاز کودک، علایق وی برایش هدیه بگیرید و یا او را کلاس ثبت نام کنید تا او بفهمد که به هرکدام از کودکتان به صورت جداگانه توجه خاصی دارید.
مثلا برای سارا هدیه ای خاص و متفاوت از علی که پسرتان است بگیرید.
4- شنونده خوبی برای کودکانتان باشید
اگر کودکتان از کسی ناراحت است به او اجازه بدهید با شما حرف بزند و احساسش را درک کنید. مثلا نگویید: نه تو نباید از دست خواهرت عصبانی باشی و … بهتر است بگویید: من می فهمم حرفتو، تو از دست سارا عصبانی هستی، ناراحتی و بعد به او راهکار بدهید مثلا بگویید: تو باید پیش سارا بروی و بگویی من از دستت ناراحتم به خاطراینکه بی اجازه کتابمو برداشتی و …
5- تا حد امکان در دعواهای آنان دخالت نکنید و شما قاضی نشوید
وقتی شما در دعواهای آنان دخالت می کنید ممکن است هرکدام از آنان حس کنند که شما از یک نفر آنها جانبداری کرده و حق را به طرق مقابل داده اید و این آتش حسادت آنها را شعله ور می کند پس حل و فصل دعوا را به خودشان محول کنید. همانطور که در قسمت قبل گفته شد روش حل مساله و حل دعواهایشان را به آنها یاد دهید و خودشان را در برابر کارهایشان مسئول کنید نه اینکه بخواهند همیشه شما جلو بروید و از حقشان دفاع کنید.
اگر کودکتان را این قدر مستقل تربیت کردید که خودش مسائلش را حل و فصل کند دیگر نیازی نیست در آینده برای هر مساله ای از شما کمک بخواهد و بخواهد برای گرفتن حقش پشت شما قایم شود و شما جلو بروید.
6- تشویق فراموش نشود
هروقت دیدید کودکتان با سایر کودکان به خوبی بازی می کند، حتما به رفتارش توجه کنید و او را تشویق کنید.
البته منظور از تشویق، تشویق های مادی نیست بلکه تحسین و گفتن یک کلمه آفرین چقدر خوب بلدی با بچه های بازی کنی بسیار بهتر از تشویق های مادی است.
7- به کودکان محبت کنید و با او بازی کنید
کودکان به محبت نیاز دارند و کودکان بیشترین محبت را دز زمان و وقتی می بینند که برایشان صرف می کنید نه الزاما پولی که خرجشان می کنید، پس ساعاتی در روز را به بازی با آن ها اختصاص دهید تا این بازی هم به ارتباطتان کمک کنید و هم باعث می شود ریشه ی حسادت های کودکان خشک شود.
یکی از موارد حسادت کودکان درباره ورود فرزند جدید است که می توانید از طریق کلیک بر روی مطلب ورود فرزند دوم در این باره بیشتر بدانید.
با آرزوی روزهایی شاد برای شما و خانواده عزیزتان
[box type=”success” align=”aligncenter” class=”” width=””]میتونین سوالات خودتون در رابطه با تربیت کودک را در بخش پرسش و پاسخ روانشناسی از متخصصین ما بپرسید[/box]
منبع: دنیای روانشناسی
مطالب زیر را حتما مطالعه کنید
معرفی انیمیشن زندگی یک حشره a bug’s life
بازی برای کودکان یک ساله
بازی کودک با تبلت و تاثیر بر گفتار
سندرم سیندرلا
داستان روانشناسی پسرک و 10 دلار
بازی بولینگ بساز
5 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
سلام
من از مطالب سایتتون در زندگی روزمره و برخورد با بچه هایم استفاده می کنم.
ممنون از زحماتتون.
سلام دختر من 5ساله است و وارد پیش دبستانی شده فعلا تنها فرزند ما است مربی کلاس میگه با اینکه باهوش و درس رو یاد میگیره اما دائما تو فکر و تخیلات و حوصله ی تکرار کردن مطلبی که آموزش داده شده رو نداره تو کلاس راه میره و با خودش حرف میزنه من تو خونه هم شاهد این مسئله هستم که زمان بازی با اسباب بازی ها کاملا محو بازی و تخیل میشه گاها دیالوگ ها و حرکات شخصیت های کارتونی رو داره البته اصلا گوشه گیر نیست و علاقه به بازی با بچه ها رو داره کلی هم رفیق داره و تحرک خوبی داره اما زمان تحرک و بازی هم با تخیلات خودش آیا این مسله نگران کننده است؟ و سال های آینده از نظر درسی لطمه میببنه؟
سلام خدمت شما
با توجه به نشانه هایی که اشاره کردین، نشانه هایی مثل بی حوصلگی سرکلاس، راه رفتن و پر تحرکی بنده حدس می زنم شاید کودکتان دچار مساله ی بیش فعالی یا پرتحرکی باشد. البته برای تشخیص این مساله حتما باید حضوری به یک مشاور مراجعه کنید تا با مصاحبه با کودک و شما بفهمد کودکتان بیش فعال است یا خیر.
انشالله در روزهای آینده مطالبی درباره بیش فعالی در سایت قرار خواهم داد که به شما کمک خواهد کرد.
در باره دوستان خیالی این مطلب رو عرض کنم که روانشناسان معتقدند کودکانی که دوستان خیالی دارند باهوش تر و دارای خلاقیت بیشتری هستند، پس او را مسخره نکنید، سرزنش نکنید و به دوست خیالی اش اهمیت دهید و کم کم سعی کنید او را به بازی با همسن و سالانش سوق دهید، اگر بعد از 6ماه یا یک سال هم چنان این مساله وجود داشت و مشکلات دیگری به وجود آورد حتما حضورا به یک مشاور مراجعه کنید.
پایدار باشید
من در مورد زندگی مشترکم دچار مشکل شدم. میتونم در مورد مشکلم با شما صحبت کنم؟ وقت دارید راهنماییم کنید؟
سلام
میتونید با ایمیل sarbaz@psyworld.ir با بنده در ارتباط باشید.
شاد باشید